Interpretimi okult mund të përdoret për leximin e kafesë, por jo për ngjarje tragjike si ajo në Koçan

Duke u mbështetur në misticizmin dhe ezoterizmin si një kornizë interpretimi për ngjarje tragjike, si ajo në Koçan, jo vetëm që tërhiqet vëmendja nga gjetja e një zgjidhjeje ose përgjigjeje për problemet reale, siç janë operimi i paligjshëm i bizneseve, rregullat e sigurisë dhe korrupsioni, por, edhe më keq, me një polemikë të tillë, problemi thjeshtohet dhe banalizohet vuajtja e familjeve që kanë humbur fëmijët e tyre dhe e një qyteti të tërë që ka humbur të ardhmen e tij, shkruan Vërtetmatësi.

Tragjedia në Koçan, ku më 16 mars u shuan 59 jetë të reja në një zjarr, preku të gjithë kombin dhe rajonin. Të gjithë kemi të drejtë të vajtojmë dhe të përballemi me emocionet e zisë në mënyrën tonë, për sa kohë që ky “vajtim” nuk u shkakton dëm të tjerëve. Veçanërisht jo kur përhapen dezinformata dhe kur ngjarja tragjike shpjegohet përmes një interpretimi pseudoshkencor, ezoterik dhe okult.

Një shembull i tillë është podcasti „Bota e lirë“ (Sloboden Svet) moderuar nga Vladimir Trajkovski, i cili është ish-anëtar i partisë Rodina dhe anëtar aktual i “Maqedonia Era e Tretë – Sovranistët”. Ai zhvillon një bisedë me Marijan Kamilovskin, artistin që krijoi rrethojën e urës pranë Holiday Inn, e cila u realizua në kuadër të projektit Shkupi 2014, me një kosto prej 2 milionë eurosh nga buxheti publik.

Në video flitet për ngjarjen tragjike në diskotekën “Pulse” të Koçanit, të cilën ministri i Punëve të Brendshme Pançe Toshkovski e ka quajtur “stallë” duke dhënë një vështrim mjaft të padenjë mbi ngjarjet. Jo vetëm për mënyrën se si diskutojnë arsyet që shkaktuan këtë fatkeqësi, por edhe për kohën kur përmbajtja është publikuar. Emisioni u transmetua pa kaluar as 24 orë nga zjarri, në një moment kur ende nuk dihej numri i saktë i viktimave dhe të plagosurve, gjendja e tyre dhe detaje të tjera.

Çfarë u tha në emision?

Me pak fjalë, u përmendën trillime, pseudoshkencë, interpretime ezoterike se pse ndodhi ngjarja në Koçan – nuk u përmendën me shumë mjeshtëri tema nga “njohuria e errët” e Aleister Crowley, urdhrat okulte, komplotet me MI6 angleze, por edhe “teoria e fijeve”, biologjia kuantike etj. Por ajo që duhet adresuar është një postim në Facebook që ata lexojnë fillimisht dhe më pas bazojnë pothuajse të gjithë diskutimin. Ata citojnë Mila Aleksiç,një psikiatre serbe, e cila, sipas kolegëve nga Raskrinkavanje, është e njohur si teoriciene konspiracionesh.

Historia e Aleksiçit, të cilën Kamilovski e mori përsipër dhe e ripostoi në llogarinë e tij në Facebook, thotë:

“Ka një atmosferë të çuditshme në shoqëri dhe ka tension në ajër. Çfarë do të thotë kjo? Nga pikëpamja e mësimeve ezoterike, potenciali i lartë është një gjendje e rrezikshme si për individin ashtu edhe për kolektivin. Fatkeqësisht, për shkak të mungesës së kësaj njohurie te shumica e njerëzve, na ka ndodhur një tragjedi.”

Gjegjësisht, kur një ngjarje me rrezik jashtëzakonisht të lartë me një potencial të lartë për ngarkesë negative ndodh në afërsi të Serbisë, është e mençur të shmangen ngjarjet në të cilat potenciali mund të shkarkohet lehtësisht. Serbia arriti ta menaxhojë ngjarjen pa probleme të mëdha sigurie, por tensioni mbeti dhe, si një frymë e keqe, kërkonte një vend të përshtatshëm për t’u shkarkuar. Kjo ndodhi në Koçan. Mund të kishte ndodhur kudo në rajon, por pse pikërisht në Koçan?

Koçani është një strofkë mafioze komuniste dhe prandaj LSDM-ja fiton atje pa pushim. Komunistët janë në Soros, protestat në Serbi janë nga Soros. Ngarkesa që u krijua krijoi një lavjerrës ose egregor, i cili në Serbi mbeti i uritur dhe si një kafshë e uritur vazhdonte të kërkonte pre në mjedis. “Siç thashë, kur lavjerrësi është i uritur, ai ushqehet me veten, anëtarët e tij dhe ata rreth tij,” marrë nga emisioni në YouTube dhe nga postimi i Kamilovskit. 

Më tej, në emision (rreth minutës 48:40), shtohet se arsyeja shtesë pse “ngarkesa e energjisë negative” u shkarkua pikërisht atje është sepse “Order Templi Orientis” (O.T.O.) ose Urdhri i Tempullarëve të Lindjes, i cili supozohet se ekziston në tre qytete (Shkup, Prilep dhe Koçan), është më aktiv pikërisht në Koçan.Ata pretendojnë se aktivitetet okulte të këtij Urdhri kanë çuar në përmbytjet në Stajkovcë, vrasjen e pesëfishtë te Liqeni i Smillkovës, tërmetin e madh të Shkupit në vitin 1963, madje edhe në një zjarr të ngjashëm në qytetin suedez të Gothenburgut (jo në Malmö, siç pretendojnë ata) në vitin 1998, ku humbën jetën 63 emigrantë maqedonas.  Sipas tyre, gjithçka që ndodh është rezultat i mendimeve tona të gabuara dhe negative, të cilat ushqejnë “egregorin” ose frymën, ndërsa iniciatorët e ngjarjeve ose ata që “tërheqin këmbëzën” janë anëtarët e O.T.O.-së përmes ritualeve të tyre okulte, përfshirë zoofilinë, flijimet dhe të tjera praktika.

Në gjithë dhimbjen dhe pikëllimin, ndërsa prindërit ende nuk dinin nëse fëmijët e tyre ishin të gjallë apo të vdekur, nëse dhe ku ishin dërguar për kujdes, Trajkovski dhe Kamilovski po i helmojnë shikuesit me këto gjëra pak më pak se 24 orë pas ndodhisë së zjarrit në diskotekën e Koçanit. Pavarësisht nga niveli i shpjegimit që i jepet ngjarjes, pra, arsyeja dhe fajtorët për zjarrin — ata që sollën fishekzjarret, prodhuesit e tyre, organizatorët e ngjarjes, pronarët e klubit që nuk kanë licencat përkatëse për operim, politikanët që dhanë miratimet, tradita e gjatë e krimit, korrupsioni dhe ndikueshmëria — mungesa e një shpjegimi në një moment tronditjeje nuk është arsye për të mbushur këtë vakuum me marrëzi të pabazuara dhe dezinformatat të provuara.

Për shembull, pretendohet se Koçani është një strofkë e LSDM-së. Nga tre kryetarët e fundit të komunës, të cilët kanë qenë në pushtet për gjithsej 16 vjet, dy janë nga radhët e VMRO-DPMNE-së: Ratko Dimitrovski (2009-2017) nga VMRO-DPMNE, pastaj Nikollço Ilijev (2017-2021) nga LSDM dhe Ljupço Papazov (2021-2025) nga VMRO-DPMNE. Zjarri në Gothenburg në vitin ’98 — i konfirmuar si zjarr i vënë — nuk është një incident. Po ashtu, pretendimi se një ditë zie në një shtet për një ngjarje tragjike në një tjetër është diçka e rrallë është i pasaktë — për masakren në Cetinjë, kishte ditë zie në Serbi dhe në Republikën Srpska; për sulmin me thikë në Preçko — Zagrebi dhe Mali i Zi patën ditë zie; për tërmetet në Turqinë jugore dhe Siri, Maqedonia e Veriut, Shqipëria, Kosova, madje edhe Bangladeshi patën ditë zie. Pse dezinformatat?

Nëse do të pranohej premisa, si do të vërtetohej se shkaku i ngjarjes ishte “egregori” apo fryma? Si do të vërtetohet marrëdhënia shkak-pasojë, apo kauzaliteti që “ngarkesa negative në ajër” nga Serbia është bartur në Koçan? Nuk mund të jetë sepse nuk ka asnjë metodë me të cilën mund të vërtetohet kjo. Prandaj, është problematike që mungesa e informacionit të plotësohet me interpretime pseudoshkencore. Për më tepër, konceptet që nuk kanë asnjë lidhje me njëra-tjetrën barazohen, p.sh satanizmi është i njëjtë me marksizmin dhe darvinizmin ose çdo gjë që është antagoniste ndaj fesë. Dhe, pa marrë parasysh aspektin fetar, në vend që të ndjekin sjelljen e priftit që qetësoi me guxim turmën e njerëzve që protestonin para shtëpisë së kryetarit Papazov, ata me retorikën e tyre ndezin edhe më shumë pasionet e popullit që vuan për fëmijët e humbur.

Si përfundim, duke u mbështetur vetëm në misticizmin si një kornizë për interpretimin e të gjitha tragjedive që kanë ndodhur – duke i atribuar ato forcave metafizike si “shkarkimi negativ” – jo vetëm që nuk arrin të kuptojë plotësisht konceptin se korrelacioni midis dy ngjarjeve nuk do të thotë se ato janë të lidhura drejtpërdrejt. Ai gjithashtu largon vëmendjen nga gjetja e një zgjidhjeje ose përgjigjeje ndaj problemeve reale si operacionet e paligjshme të biznesit, rregulloret e sigurisë, korrupsioni dhe të ngjashme. Akoma më keq, polemika të tilla thjeshtojnë problemin dhe banalizojnë gjendjen e vështirë të familjeve që humbën fëmijët e tyre dhe të një qyteti të tërë që humbi të ardhmen e tij.

Dhimbja është e banalizuar sepse, sipas Trajkovskit dhe Kamilovskit, përgjigjen e kanë vetëm ata. Mos mendoni vetëm për të kërkuar llogari për korrupsionin, mendoni për shprehjen e pakënaqësisë qytetare dhe kolektive për pabarazitë dhe mangësitë sistemike, oligarkinë e kudondodhur, korrupsionin dhe padrejtësinë ndaj qytetarëve. Nëse dilni të shprehni pakënaqësinë tuaj, pavarësisht nga përkatësia juaj politike apo partiake, do të quheni si komunistë dhe sorosoidë.