Kundërspin: Osmani spinon që pas rënies së “balancuesit” do të bjerë edhe “Badenteri”

Bujar Osmani në intervistë është shprehur se me rënien e “balancuesit” për shkak të vendimit të Gjykatës Kushtetuese nga tetori i këtij viti, do të bjerë edhe parimi i “Badenterit”, i cili është inkorporuar në vendime të tjera ligjore të rëndësishme për të drejtat e pakicave kombëtare. Një e vërtetë e tillë e shtrembëruar, në fakt, një mundësi për të mashtruar opinionin e gjerë dhe marrëdhëniet ndëretnike në vend janë sërish nën sulm, shkruan Vërtetmatësi.

Shkruan: Teofil Blazhevski

Ish-funksionari i lartë i qeverisë dhe kandidati për kryetar të shtetit nga BDI-ja në zgjedhjet e fundit, Bujar Osmani, në një intervistë televizive ka spinuar për kuptimin e heqjes së “balancuesit” nga Gjykata Kushtetuese në tetor:

Spin: Gjykata Kushtetuese vendosi se përfaqësimi i përkatësisë etnike është shkelje e të drejtave themelore të njerëzve…

– Kur punësoni! (gazetar).

– Nuk shkruan gjatë punësimit. Balancuesi është një mjet që bie për shkak të ndalimit të identifikimit etnik. Nesër do të bjerë edhe “Badenteri”…Me atë interpretim (të Gjykatës), as deputetët nuk do të mund të deklarohen për përkatësinë etnike.

[Burimi: MRT/360 Gradë – Bujar Osmani/intervistë (pas minutës së 29-të.); datë: 23.12.2024]

Kundërspin: Ish-ministri i Çështjeve Evropiane dhe Shëndetësisë, Bujar Osmani nga BDI, shtrembëron të vërtetën për thelbin e vendimit të Gjykatës Kushtetuese të datës 09.10.2024 (gabimisht deklaron 17 tetor), me të cilin janë shfuqizuar dispozitat e Ligjit për të punësuarit në sektorin publik, Ligji për Zyrtarët Administrativë, Metodologjia dhe Rregulloret dhe dokumente të tjera që lidhen me mjetin “balancues”. Gjegjësisht, Osmani spinson se në arsyetimin e Gjykatës Kushtetuese thuhej se “balancuesi” bie për shkak të ndalimit të identifikimit etnik të njerëzve, prandaj nesër do të bjerë edhe “Badenteri”, pra parimi i shumicës së dyfishtë, por edhe i shumicës së pakicave kombëtare kur miratohen vendime ligjore të rëndësishme për ta.

Në të njëjtën kohë, Osmani me këmbëngulje thotë se gjykata ka vlerësuar se deklarimi i shtetësisë para institucioneve paraqet shkelje të të drejtave themelore, që është spin, si dhe mohoi se disa pretendime kundërshtuese të gazetarit se vendimi i gjykatës i referohet ligjeve që zbatohen për punësimin.

Mjafton të shikohet shpjegimi i gjerë i vendimit dhe të kuptohet se Osmani shtrembëron të vërtetën dhe në këtë mënyrë përpiqet të komunikojë me publikun në një mënyrë që nuk i përgjigjet fakteve, gjë që mund ta çojë në rrugë të gabuar.

Konkretisht, në një pjesë të arsyetimit të Gjykatës Kushtetuese për vendimin në fjalë thuhet:

Në rastin konkret, Gjykata ka konstatuar se përkatësia në një komunitet është e detyrueshme që kandidati është i detyruar të deklarojë në kërkesën për punësim. As në Ligjin për të punësuarit në sektorin publik dhe as në ligjin për zyrtarët administrativë nuk parashikohet që të dhënat për përkatësinë në një komunitet janë kusht i përgjithshëm apo i veçantë për punësim dhe në thelb janë parakusht eliminues për raportimin e shpalljes publike për punësim në sektorin publik me të cilin cenohet e drejta e garantuar me kushtetutë për shprehje të lirë të kombësisë. Zgjidhje të tilla ligjore janë në kundërshtim me liritë dhe të drejtat themelore të njeriut dhe qytetarit, lirinë e shprehjes së përkatësisë kombëtare, në atë mënyrë që e drejta për të aplikuar për shpallje publike u kufizohet kandidatëve për nëpunës administrativ që i përkasin një komuniteti tjetër se ai i specifikuar në shpalljen publike për vendin e caktuar të punës, dhe për rrjedhojë në kundërshtim me të drejtën e garantuar me kushtetutë për punë dhe zgjedhjen e lirë të punës, pra me garancinë kushtetuese sipas së cilës secili ka qasje në çdo vend pune, siç përcaktohet në nenin 32 të Kushtetutës.

Siç shihet, Gjykata nuk e hoqi të drejtën e deklarimit të shtetësisë, por tha se nuk mund të jetë detyrim i përcaktuar në ligje. Në fakt, para këtij paragrafi të shpjegimit, Gjykata sqaron se vjen si pasojë e një vendimi tjetër të Gjykatës Kushtetuese për shfuqizimin e dispozitës ligjore të Ligjit për Gjendjen Civile, ku parashikohej gjithashtu se gjatë regjistrimit në regjistrat civil, njerëzit duhet të deklarojnë dhe për shtetësinë e tyre:

Gjykata Kushtetuese me Vendimin Nr. 92/2023 vendosur më 28.02.2024 shfuqizoi dispozitë nga Ligji për Gjendjen Civile, dhe sipas Gjykatës, e drejta personale është e lirë të vendoset nëse do të deklarohet dhe si do të deklarojë përkatësia, por edhe e drejta për të vendosur për të mos e deklaruar.

Sipas Gjykatës, deklarimi i përkatësisë kombëtare, përkatësisht përkatësisë së një komuniteti të caktuar, si dhe mundësia e përpunimit të këtyre të dhënave, nuk mund të vendoset si detyrim ligjor i detyrueshëm për qytetarët.

Siç shihet nga shpjegimi i vendimit të datës 9.10.2024, Gjykata Kushtetuese tregon shumë qartë se deklarimi i përkatësisë kombëtare të qytetarëve, pra edhe të deputetëve të zgjedhur në Kuvend, është një e drejtë e vullneti i lirë dhe nuk mund të jetë detyrim ligjor. Pra, është mjaft e qartë se parimi “Badenter”, i cili praktikisht buron nga Kushtetuta dhe është i inkorporuar në Ligjin për Kuvendin dhe në Rregulloren e Kuvendit dhe në dokumente të tjera, në asnjë mënyrë nuk kërcënohet nga vendimi i Gjykatës Kushtetuese që shfuqizoi “balancuesin” dhe hoqi dispozitat e ligjeve që kanë të bëjnë me punësimin në sektorin publik, dhe pretendimi i kundërt i Bujar Osmanit është spin.