Kundërspin: “Orkestra e vjetër” varros të vërtetën dhe faktet

Një rubrikë për median online Deneshen Vesnik e kryetarit të partisë MAAK, Straso Angelovski, është e mbushur me fakte të gabuara, teori konspirative dhe pretendime të maskuara si fakte. Antagonisti kryesor për të gjitha zhvillimet në rajon dhe në botë, sipas tij, është presidenti amerikan Joe Biden. Ne i kemi shqyrtuar disa nga pretendimet e bëra nga persona të tjerë në të kaluarën si të pavërteta, dhe duke lënë taktikisht detaje të vogla por kyçe, mund të argumentohet se Angelovski në këtë rast po e mbështet qëndrimin e tij ,me shtrembërimin e së vërtetës, gjegjësisht me spin, shkruan Vërtetmatësi.

Shkruar nga: Matej Trojacanec

Kryetari i Partisë Aksioni Maqedonas (MAAK), Strasho Angelovski, në rubrikën e tij të rregullt për Denesen.mk me titullin “Dirigjenti mbledh “orkestrën e vjetër” për funeralet” në disa raste shtrembëron të vërtetën, një nga shembujt e radhës. :

“Spin: Nënshkrimi i presidentit amerikan Biden është në urdhrin me të cilin Boris Johnson u dërgua në Kiev për të parandaluar paqen e nënshkruar tashmë midis Moskës dhe Kievit, që në fillim të Operacionit Special Ushtarak, i cili do të kishte shmangur tashmë pothuajse një mijë ditë vuajtjet e popullit ukrainas dhe rus”.

[Burim: Deneshen.mk – Kolumnë e S.Angelovskit – data: 26.08.2024]

Kundërspin: Spin, fakte të gabuara dhe gjysmë fakte mund të dallohen pothuajse në të gjitha pjesët e rubrikës së Angelovskit. Shkurtimisht, sipas autorit, presidenti i SHBA-së, Joe Biden, është fajtor për gjithçka – nga sabotimi i negociatave midis Ukrainës dhe Rusisë e deri te shkatërrimi i kishave ortodokse maqedonase dhe ukrainase.

Tashmë në paragrafin e parë ka një fakt kontestues. Së pari, nuk mund të argumentohet se ish-kryeministri i Mbretërisë së Bashkuar, Boris Johnson, sabotoi negociatat midis Moskës dhe Kievit, sepse, siç shkruan gazeta e respektuar angleze The Guardian në rubrikën “Opinions”, “[…] me të vërtetë, nuk kishte marrëveshje gati për nënshkrimin e marrëveshjes midis Rusisë dhe Ukrainës. Të dy palët nuk ranë dakord për çështjet territoriale ose për nivelet e armatimit ushtarak të lejuar pas luftës, kjo do të thotë se Johnson nuk kishte asgjë për të sabotuar. Së dyti, nuk ka asnjë provë që Joe Biden i bëri presion kryeministrit britanik për të bërë të njëjtën gjë. Në tekst, autorja Ema Ashford (Emma Ashford), e cila konsiderohet si njohëse dhe eksperte serioze në fushën e çështjeve të politikës së jashtme, paraqet një grup tjetër argumentesh të shumta me të cilat, edhe në titull, vërtetohet se “Realiteti është shumë më i komplikuar”

Për më tepër, në një punim hulumtues për Parlamentin Britanik që përshkruan ngjarjet kryesore në këtë luftë, shihet se sa herë të dyja palët u ulën në tryezën e bisedimeve, duke vënë në dukje mundësitë e shumta për çdo lloj zgjidhjeje, por nuk ndodhi, para së gjithash, sepse asnjëra palë nuk dëshiron të devijojë nga kushtet e saj.

Më tej, për sulmin e këtij muaji në zonën e Kurskut, Angelovski shkruan:

Nënshkrimi i presidentit amerikan Biden është për tanket Abrams me të cilat ushtria ukrainase hyri në territorin rus pranë Kurskut, me të vetmin qëllim që të parandalonte negociatat e mundshme të paqes, të cilat po bëheshin gjithnjë e më të sigurta dhe për të cilat të gjithë të interesuarit në botë ishin tashmë duke lobuar.

Nuk ka asnjë fakt të vetëm që konfirmon se pushtimi i ushtrisë ukrainase në territorin rus ishte planifikuar dhe përgatitur nga jashtë ose më konkretisht nga Shtetet e Bashkuara. Ishte një surprizë mbarëbotërore dhe SHBA-ja gjithashtu ka mohuar vazhdimisht të ketë ndonjë lidhje me atë operacion në Ukrainë.

Në deklaratë ka edhe një të pavërtetë faktike, sepse nuk ka asnjë konfirmim të vetëm të përdorimit të tankeve Abrams në territorin rus. Ajo që dimë deri më tani është se forcat ukrainase ndoshta kanë përdorur vetëm mjetin luftarak M2 Bradley, ndihmë nga SHBA-të. Duhet theksuar se ky pretendim bazohet në pamjet që ka publikuar Ministria e Mbrojtjes ruse dhe nuk ka asnjë konfirmim zyrtar apo të pavarur për të njëjtën, pavarësisht se sa media botërore e kanë raportuar këtë lajm. Për përdorimin e tankeve Abrams në Kursk, për të përsëritur, nuk ka asnjë lajm.

Për më tepër, përmendet edhe agjencia amerikane e inteligjencës CIA:

Nënshkrimi i presidentit amerikan Biden gjendet në urdhrin që i është dorëzuar bashkëpunëtorit të CIA-s, Patriarkut grek të Kostandinopojës, Bartolomeut, i cili po punon intensivisht për të shkatërruar Kishën Ortodokse Maqedonase dhe Ukrainase, dhe kështu, për të shkatërruar “armikun më të madh të demokracisë perëndimore”. – Ortodoksinë”, siç tha Carl Bildt në 2014.

Pretendimi se në mënyrë specifike Biden i dha një urdhër Bartolomeut (i cili dyshohet se është bashkëpunëtor i CIA-s) për të shkatërruar Kishën Ortodokse Maqedonase dhe Ukrainase është i paqartë. Dhe si provë për këtë, ofrohet një shtrembërim i thënies së ish-kryeministrit dhe ministrit të Jashtëm të Suedisë, Carl Bildt. Vërtematësi tashmë ka shkruar për këtë citim se fjala “ortodoks” është keqinterpretuar si ortodoksi, në vend të respektimit dogmatik të rregullave të një ideologjie apo feje.

Patriarku Ekumenik Grek Bartolomeu jo vetëm që u takua me presidentin ukrainas Volodymyr Zelenskyi këtë verë, por gjithashtu, si më parë, mbështeti statusin autoqefal të Kishës Ortodokse të Ukrainës gjatë Samitit të Paqes në Ukrainë. Ajo që Angelovski nuk pohon është se në Ukrainë që kohët e fundit ka një ndarje mes besimtarëve dhe kishave dhe se ajo që ai e konsideron të ligjshme i përket botës ortodokse nën ombrellën e Patriarkanës së Moskës, ndërsa kisha autoqefale ukrainase pranohet nga Patriarkana Ekumenike.

Sa i përket KOM-OA, edhe pse mori një “Tomos” nga Kisha Ortodokse Serbe dhe megjithëse kjo njohje u mbështet nga Kisha Ortodokse Ruse, ajo pret Tomosin e vërtetë nga Patriarkana Ekumenike dhe që kjo të ndodhë, pyetja mbetet me dioqezat në diasporë emri i kishës dhe raporti me UPC-në autoqefale. Por më e rëndësishmja, Patriarkana Ekumenike e ka njohur KOM-OA si kishë kanonike, pasi KOS dhe KOM-OA arritën një marrëveshje për autoqefalinë.

Nga ana tjetër, ne e dimë se Putini përdor Kishën Ortodokse Ruse për të ushtruar presion mbi kishat e tjera dhe pengon dhënien e Tomosit për KOM nga Patriarkana Ekumenike dhe përmes aktiviteteve të inteligjencës. Priftërinjtë rusë janë aktivë në kontakte me shumë kishtarë nëpër kishat e Ballkanit. Por jo vetëm për çështjet e kishës.

Nga ana tjetër, ne e dimë se Putini përdor Kishën Ortodokse Ruse për të ushtruar presion mbi kishat e tjera dhe pengon dhënien e Tomosit për KOM nga Patriarkana Ekumenike dhe përmes aktiviteteve të inteligjencës. Priftërinjtë rusë janë aktivë në kontakte me shumë kishtarë nëpër kishat e Ballkanit. Por jo vetëm për çështjet e kishës. Veprimtaritë e këtyre priftërinjve ishin aq të dukshme sa ata u dëbuan nga Maqedonia dhe Bullgaria. Me këtë, domosdo shtrohet pyetja se për çfarë lloj shkatërrimi bëhet fjalë dhe kush dëshiron ta bëjë atë shkatërrim?

Më tej, për tensionet në rajon, Angelovski shkruan:

Në të njëjtën kohë, me nënshkrimin e presidentit amerikan Biden, drejtori i CIA-s, William Barnes, po viziton të ashtuquajturin Ballkanin Perëndimor. Natyrisht, sipas tij, “në një mision për të parandaluar destabilizimin e rajonit, sepse në raportin e CIA-s thuhej se “Ballkani Perëndimor ka gjasa të përballet me një rrezik në rritje të dhunës së lokalizuar ndëretnike gjatë vitit 2024.

Sipas tij, ngjarja që i “ngjalli” këto tensione është Rezoluta për gjenocidin në Srebrenicë. Me sugjerimin e Gjermanisë dhe Ruandës, thotë Angelovski, ata “votojnë për Rezolutën për Srebrenicën, në përpjekje për të treguar Republikën Srpska, të vetmen mbrojtëse të vërtetë të Marrëveshjes së Dejtonit, si një krijim gjenocidal dhe për t’iu afruar heqjes përfundimtare të saj”.

Së pari, me këtë Rezolutë, as Serbia, as populli serb, as Republika Srpska nuk shpallen shtete gjenocidale apo popull gjenocidal. Rezoluta dënon mohimin e gjenocidit dhe glorifikimin e kriminelëve të luftës dhe propozon që 11 korriku të shpallet Dita Ndërkombëtare e Përkujtimit të Viktimave të Gjenocidit të Srebrenicës.

Së dyti, Angelovski shkruan se pas votimit të rezolutës: “Pasojnë lëvizjet e “vetëiniciuara” të Albin Kurtit për një shtrëngim të plotë të marrëdhënieve ndërmjet Kosovës dhe Serbisë. Tensionet në rajon nuk kishin të bënin dhe as nuk u ngritën pas votimit të rezolutës. Edhe më shumë se një vit më parë, ishin liderët perëndimorë ata që kritikuan lëvizjet e Kurtit dhe Prishtinës kur ndaloi përdorimin e valutave të tjera përveç euros në Kosovë, kur kryen një shpronësim kontestues në veri, pra në rajonet serbe. Kur emëruan shqiptarët etnikë si kryetarë komunash në rajonet me shumicë serbe me pjesëmarrje më të vogël se 4 për qind. Pas këtyre zgjedhjeve pati edhe protesta të dhunshme në të cilat u plagosën disa persona, ndër të cilët edhe paqeruajtësit e KFOR-it. KFOR tha se grupet kriminale serbe qëndrojnë pas protestave të dhunshme.

Për shkak të gjithë kësaj, të gjitha këto “detaje” që Angelovski nuk i përmend, nuk mund të argumentohet se “nënshkrimi i Bidenit” qëndron pas këtyre tensioneve sepse Kurti dhe Prishtina bënë lëvizje autonome që me vendosmëri nuk u pëlqeu liderëve perëndimorë dhe i sollën në prag të sanksioneve më të gjera. E për njoftimin e kryeministrit Mickovski për destabilizimin e mundshëm, ende nuk ka prova, madje as presidentja Siljanovska-Davkova nuk e konsideron atë kërcënim të besueshëm.

Së fundi, Angelovski (gabimisht) citon një fragment nga një dokument i Këshillit të Sigurisë Kombëtare të SHBA-së (nga këtu vjen shkurtesa NSC = Këshilli i Sigurisë Kombëtare), jo nga CIA. Një fragment (i arkivuar këtu) mund të gjendet në librin Containment: Documents on American Policy and Strategy 1945-1950, redaktuar nga Thomas Etzold dhe John Gaddis.

Ne duhet të kemi garanci automatike që sigurojnë që edhe regjimet jokomuniste dhe, nominalisht miqësore ndaj Rusisë, në të ardhmen nuk do të kenë asnjë fuqi ushtarake, do të varen plotësisht nga bota e jashtme për marrëdhëniet ekonomike, nuk do të kenë pushtet serioz mbi pakicat kombëtare… Në rast se një regjim i tillë vendos armiqësi ndaj komunistëve (Rusisë) dhe miqësi ndaj nesh, duhet të sigurohemi që, pavarësisht kësaj, t’i vendosen këto kushte. Ne duhet, nëse jo me me të mirë, atëherë me forcë t’i fitojmë ata për mbrojtjen e interesave tona…

I gjithë ky pasazh është pjesë e një teorie më pak të njohur konspirative të njohur si “Doktrina Dullsit”, e quajtur sipas ish-drejtorit të CIA-s, Allen Dulles. Kjo teori mori vrull në librin “CIA vs. BRSS” nga Nikolai Nikolayevich Yakovlev, në të cilin argumentohet se forcat amerikane duan të fitojnë duke korruptuar fshehurazi trashëgiminë kulturore dhe vlerat morale të Bashkimit Sovjetik. Dhe shpesh, disa pasazhe jashtë kontekstit nga një dokument i Këshillit të Sigurisë Kombëtare që, përsëri, nuk kanë asnjë lidhje as me Dulles dhe as me CIA-n përdoren si provë qendrore. Nuk përmendet as Ortodoksia, Kisha Ortodokse, apo shkatërrimi i trashëgimisë së tyre.

Veç kësaj, Angelovski lë jashtë pjesët kryesore të pasazhit. Për shembull, në origjinal shkruhet me shkronja të zeza: “Në rastin e një regjimi të tillë, i cili shpall armiqësi ndaj komunistëve dhe miqësi ndaj nesh, padyshim që ne duhet të duam të kujdesemi, domethënë të vendosim këto kushte në një mënyrë që nuk do të ishte fyese apo poshtëruese” si dhe “Por ne do të duhet të kujdesemi që ato të zbatohen në një mënyrë apo tjetër nëse duam të mbrohen interesat tona dhe interesat e paqes botërore.” Pjesët e hequra janë të rëndësishme që pavarësisht se thuhet në kontekstin e luftës së pasluftës së dytë botërore dhe fillimit të Luftës së Ftohtë mes SHBA-së dhe BRSS, megjithatë, sipas dokumentit, janë shkruar në mënyrë që të synojnë (të paktën nominalisht) të sigurojnë paqen botërore dhe kundërshtim ndaj poshtërimit të armikut.

Në një nga paragrafët e fundit të rubrikës, Angelovski i kthehet sërish çështjes së Ortodoksisë dhe vlerëson se Kisha e Ukrainës u shfuqizua me metoda të panjohura edhe për nazizmin, diçka që sqarohet më lart në tekst si spekulim dhe jo fakt, për të përfunduar me mendimin e tij që është duke u përgatitur një “zgjidhje përfundimtare për Ballkanin”, e cila përfshinte një zgjidhje për kishat ortodokse, përmes së cilës do të shkatërroheshin “rojtarët e vlerave tradicionale” dhe “në të cilën zgjidhje Maqedonia do të ishte përsëri “dëm kolateral”. .

Për ta përmbledhur, shumica e pretendimeve të Angelovskit janë një version i përshtatur dhe i lokalizuar i narrativave afatgjata të Kremlinit – shtytje për kinse nazizmin dhe veprimet naziste, shkatërrimin e supozuar të vlerave tradicionale (ose ortodokse) dhe ortodoksisë, humbje e sovranitetit, sepse vetëm të mëdhenjtë fuqitë po i drejtojnë gjërat në rajon, dhe këtë herë SHBA-të dhe Biden-i janë më fajtorët. Nga ana tjetër, dobësia e pothuajse të gjitha pretendimeve është se ato nuk mbështeten me asnjë provë. Dhe ku ka, ato ose keqinterpretohen, shtrembërohen ose janë pjesë e një teorie konspirative popullore.

Prandaj, mund të konstatohet se qëndrimi i Angelovskit i shprehur në rubrikën e cituar më së shumti bazohet në shtrembërimin e së vërtetës, pra në spinime.